loading...
ریچت برترین ها

سایت رسمی ریچت

ايلاميان كه بودند؟ 

پادشاهي ايلام نزديك به دو هزارسال تاپانصد و پنجاه پيش از ميلاد در جنوب غربي سرزمين كنوني ايران برپا بود. اين پادشاهي از اتحاد دولتهاي كوچك تشكيل شده بود و تقريبا در تمام مدت از استقلال بر خوردار بوده است.اوج شكوفايي ايلام در نيمه دوم هزاره دوم پيش از ميلاد بود . سرزمين آنها از شمال تا نزديك همدان ، از مشرق تا كرمان ، از جنوب تا خليج فارس و از مغرب تا نواحي بين النهرين گسترده بود

شروع تاريخ ايلام از حدود 2400پ م است.انشان از جمله مراكز پادشاهي كوچكي بود كه پادشاهي بزرگ ايلام را تشكيل مي داد.نزديك به 2200 پ م كوتيك اينشوشينيك پادشاه نيرومند انشان بين دولتهاي محلي در منطقه اتحاد پديد آورد و خود در راس آن قرارگرفت و به اين ترتيب پايه گذار ايلام بزرگ شد.در قرن 12پ م، ايلاميان به پادشاهي پانصد ساله كاسي ها در سرزمين بابل پايان دادند

در زمان ايلاميان كشاورزي و فن آبياري بسيار پيشرفت كرد و سبب زمينداري و مالكيت خصوصي بر زمين شد.سفال سازي،ذوب فلز و بازرگاني نيز در اين دوره رونق فراوان گرفت. مهرهاي ايلامي باقيمانده از هزاره سوم پيش از ميلاد از زندگي اين مردم آگاهيهايي به ما ميدهد.بر اين مهرها چشم انداز دشت شوش با نهرهاي گوناگون ،جانوران اهلي،مرغزارها ،روستاييان در حال كشاورزي‌،چوپانان و دامها ، زنان در حال چيدن ميوه با دامنهاي بلند تصوير شده اند.همچنين تصاوير حرفه كوزه گري ، حجاري،بافندگي، نانوايي ،ماهيگيري،باغباني،گازري،فلز كاري، نجاري، بازرگاني ،نويسندگي و كاهني نيز در اين مهرها ديده ميشود.در دولت ايلام نرخ بهره مشخص بوده است،ابزارهاي اندازه گيري يكسان بودند، كاهنان درمعاملات شركت

مي جستندو اداره سرزمينهاي وسيع كشاورزي با آنان بود. مالكيت شخصي قانوني بود.زبان آنها ايلامي بود و خط مخصوص خود داشتند.البته به سبب همسايگي با بين النهرين از خط اكدي و سومري نيز استفاده ميكردند

بزرگترين خداي ايلاميان هوبان يا گل بود.الهه اين شوشيك در مر تبه بعدي قرار داشت.قرار گرفتن الاهه در مقام بالاترين مرتبه خدايان نشان از احترام آنها به مقام زن بود.آنها علاوه بر دههاخداي ايلامي به خدايان بابلي نيز اهميت ميدادند. خدايان براي خود معابدي داشتند كه معروفترين آنها در هفت تپه و چغازنبيل است.

اعداد كسري را ايلاميان ابداع كرده اند. آنها شناسايي اعداد را از سومريها آموخته بودند.هنر ايلامي در غرب آسيا بسيار ممتاز بوده و حتي بر هنر مصري نيز تاثيراتي گذاشته است. نمونه هايي از هنر آنها ،ظرفهاي سفالين با نقشهاي ظريف هندسي و شكل جانوران، ابزارها و مجسمه هاي ساخته شده از عاج،مفرغ و گل با نقوش برجسته ،كارهاي سنگي،زيورهاي ظريف و بناهاي معماري باشكوه بوده

شهرهاي مهم ايلاميان شوش و دور-اونتش بوده است .شوش پايتخت اصلي ايلاميان بود و گذشته از آثار بسيار ايلامي ،ستوني كه قانون حمورابي بر آن نقش بسته است نيز در آن كشف شده است. شهر دور-اونتش نيز در همسايگي شوش قرار دارد كه اكنون آنرا به نام چغازنبيل ميشناسيم.در قرن سيزده پيش از ميلاد ، به فرمان يكي از پادشاهان ايلامي به نام اونتش گل اين شهر ساخته شده است. زيگورات چغازنبيل نيز در اين شهر قرار دارد. شهر مذكور هنوز از زير خاك بيرون نيامده است و در منطقه اي نظامي قرار دارد. معبدهاي هفت تپه نيز در اين مكان قرار دارند

در قرن 12پ م بخت النصر پادشاه بابل ايلاميان را شكست داد و از اين تاريخ تا قرن 7 پ م ايلاميان قدرت خود را از دست داده بودند.پس از آنكه دوباره قدرت خود را به دست آوردند ، دخالتهاي دولت آشور موجب بروز اختلاف در خاندان شاهي ايلام شد. در سالهاي 648تا646پ م آشور بانيپال به ايلام حمله كرد و شوش وشهرهاي بزرگ ديگر را به شيوه وحشيانه آشوري غارت كرد.هر چند كه سرزمينهاي ايلام ضميمه خاك آشور نشد ولي ديگر ايلام اهميت خود را از دست داد. كورش هخامنشي در سال 559پ م به پادشاهي انشان رسيد و ايلام يكي از بخشهاي امپراتوري هخامنشي شد. شوش نيز به يكي از اقامتگاههاي مهم هخامنشي تبديل شد

 

هنر ايلامي

 

آثار معماري ايلامي

 

شوش باستان

 

ايذه شهر كتيبه هاي ايلامي

 

چغازنبيل

 

هفت تپه

 

نقش برجسته هاي ايلامي

 

نقش برجسته كول فرح

 

نقش برجسته اشكفت سلمان

 

نقش برجسته خونگ اژدر

 

نقش برجسته شهسوار

 

نقش برجسته كورانگون

 

نقش برجسته قلعه تول

 

نقش برجسته نقش رستم

 

پیکرک های ایلامی

 

جام نقره جليل آباد

 

گنجينه ارجان

 

فهرست نبشته هاي ايلامي

 

جغرافياي سرزمين ايلام

 

 

 

 

  

گاهنگاري تاريخ و فرهنگ ايلاميان

 

پادشاهان سلسله آوان 2500 تا 2200 پ م

پادشاهان سلسله سيماشكي 2100 تا 1900 پ م

پادشاهان سلسله گاردهاي مرزي، به سومري - سوكل مخ ها 1850 تا 1520 پ م

پادشاهان ايلامي ميانه 1450 تا 1120 پ م

پادشاهان ايلام جديد 983 تا 640 http://iranatlas.info/elimate/images/gur-ilam.jpg

 

 

كلاه خود ايلامي

ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻼﻡ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﺟﻠﯿﻞ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮﯼ ﺳﯿﺮﻭﺱ

ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺁﯾﺖ ﻏﻔﺎﺯﺍﺩﻩ ﺣﻤﺰﻩ ﺧﺪﺍﯾﺎﺭﯼ ﺣﻤﯿﺪ ﮐﺒﯿﺮﯼ ﺳﺠﺎﺩ ﺑﺎﺑﺎﯾﯽ

ﺑﻬﺮﻭﺯ ﻋﻠﯽ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﭘﯿﺮﯼ ﺳﺠﺎﺩ ﺭﺑﯿﻊ ﺑﯿﮕﯽ ﻣﺼﻄﻔﯽ

ﺍﻣﺎﻣﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺎﺗﻢ ﺯﺍﺩﻩ ﺟﻼﻝ ﻣﻨﺼﻮﺭﯼ ﻣﺮﺍﺩ ﮔﻞ ﻣﺤﻤﺪﯼ

ﻧﻮﺍﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﯿﺒﻮﺭﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﯾﻮﺍﻧﯽ ﺟﻠﯿﻞ ﻣﻨﻮ ﭼﻬﺮﯼ ﺣﻤﺰﻩ ﺧﺪﺍﯾﺎﺭﯼ

ﻣﺤﺮﺍﺏ ﮐﺒﯿﺮﯼ ﺍﯾﻮﺏ ﭘﯿﺮﯼ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﮐﺎﻇﻤﯽ ﺟﻼﻝ ﻣﻨﺼﻮﺭﯼ ﻭ ....

ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﮐﺮﺩﯼ : ﻛﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﺮﺩ ﻧﺸﯿﻦ ﺍﯾﻼﻡ

ﻭﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺗﻲ ﻣﻬﺪ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ

ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻫﺎﻱ

ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﻧﺴﺒﺘﻲ ﺗﻤﺎﻡ ﻭ ﻛﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ

ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﻫﻮﺭﻩ ﻭ ﺷﻤﺸﺎﻝ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻧﺪ ﻭ

ﻗﺪﻣﺘﺒﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﺑﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻭ ﺣﺘﻲ

ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ . ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﺭﺍ ﺍﺯ

ﻟﺤﺎﻅ ﻗﺪﻣﺖ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩ، ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ

ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳﻨﻲ ﭼﻮﻥ ﻫﻮﺭﻩ، ﻣﻮﺭﻩ، ﻟﻮﺭﻩ، ﻭ ﺳﻴﺎﭼﻤﺎﻧﻪ ( ﺳﻴﺎﻩ

ﭼﺸﻤﺎﻥ )، ﭼﻮﭘﻲ ﻭ ﻧﻐﻤﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﻤﺎﻋﻲ - ﺳﻨﺘﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ

ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺍﺿﺎﻓﻲ ﺑﺮ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺩﻩ ﻫﺠﺎﻳﻲ

ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﻮﻉ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﮔﻮﻥ ﻭ ﻭﺻﻒ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ

ﺭﺍ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻭ ﻧﻮﻉ ﻏﻨﺎﻳﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ . ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻭﻡ،

ﺩﺭﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﻱ ﻧﻐﻤﺎﺗﻲ ﭼﻮﻥ ﺻﻤﺪ ﻟﭽﻜﻲ، ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﻳﺴﻲ، ﻣﻘﺎﻡ

ﻛﻮﭼﻪ ﺑﺎﻏﻲ، ﺻﻤﺪ ﻣﺴﮕﺮﻱ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻠﻮﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ

ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻣﺠﺎﺯﻱ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻋﺮﻭﺿﻲ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻧﺪ . ﺑﻴﺖ ﺧﻮﺍﻧﻲ : ﺩﺭ ﻛﺮﺩﺳﺘﺎﻥ

ﻧﻮﻉ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻴﺖ ﺧﻮﺍﻧﻲ ﻣﻲ

ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻬﺎﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ “ﮔﺎﺗﺎﺧﻮﺍﻧﻲ“ ﻳﺎ “ ﮔﺎﺳﺎﺧﻮﺍﻧﻲ“ ﺍﺳﺖ . ﺑﻴﺖ

ﺧﻮﺍﻧﻲ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﻱ ﻛﺎﻣﻼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻭﺯﻥ ﻭ ﻗﺎﻓﻴﻪ

ﻭ ﻧﻈﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺳﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﻳﻨﻲ ﻭ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﻭ

ﻣﻠﻲ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻘﺎﻣﻲ : ﻣﻘﺎﻡ ﻫﺎﻱ ﻛﺮﺩﻱ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ

ﺍﺯ، ﺍﻻﻭﻳﺴﻲ، ﻫﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﻄﺎﺭ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﻧﻮﺍﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻱ ﺍﺯ

ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻠﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻫﺎﻱ

ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻠﻲ ﺗﺠﻠﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﻚ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻱ ﻣﻲ ﻧﻮﺍﺯﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ

ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻛﻬﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ

ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﻮﺳﻴﻘﻴﺂﻭﺍﺯﻱ : ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺩﺭ ﺩﻭ

ﺳﺒﻚ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﻱ “ ﻫﻮﺭﻩ“ ﻭ ” ﺳﻴﺎﭼﻤﺎﻧﻪ” ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ

ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻱ “ ﻫﻮﺭﻩ“ ﺍﺯ ﺍﻫﻮﺭﺍ ﻳﺎ ﺍﻫﻮﺭﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ

ﺍﺳﺖ . ﻫﻮﺭﻩ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﻱ ﻛﻬﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﻋﺂﻥ ﺭﻭﺍﻳﺖ

ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ﻭ ﺗﻘﺪﺱ “ﺁﮔﺮ “ ﻳﺎ “ ﺁﺗﺶ”

ﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺍﺷﻌﺎﺭﺁﻥ ﻣﺠﺎﺯﻱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻟﺤﺎﻅ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﺎ

ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺩﺍﺭﺩ . ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ : ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺻﻮﺭﺕ

ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﻣﻮﺳﻴﻖ ﻋﺰﺍ ﻛﻪ ﭼﻤﺮﻳﻨﻴﺰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ

ﻣﺮﺍﺳﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﻮﮒ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻳﺎ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﻲ ﻳﺎ ﺭﻳﻴﺴﻲ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ

ﺷﻮﺩ . ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺁﻥ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺳﻮﮒ

ﺳﻴﺎﻭﻭﺵ ﺍﺳﺖ . ﻧﻮﻉ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻧﻮﺍﻱ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ (ﻛﺮ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ

ﺑﺎﺵ) ﺍﺳﺖ، ﻧﻮﺍﻱ ﻭﻳﮋﻩ ﻱ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﺮ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ

ﺑﺮﺍﻱ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺩﻭ ﻧﻮﺍ ﻭ ﺭﻳﺘﻢ ﺍﺳﺖ .

ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺣﻤﺎﺳﻲ : ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ “ ﻫﻪ ﻝ ﭘﻪ ﺭﻛﻲ“ ﻳﺎ “ ﻫﻪ

ﻝ ﭘﻪ ﺭﻳﻦ“ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺭﻗﺺ

ﻗﺪﻣﺘﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻬﻨﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻥ

ﻣﻬﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻬﺮﺍﺑﻪ ﻫﺎ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ

ﺍﺳﺖ . ﻣﺮﺍﺳﻢ “ ﻫﻪ ﻝ ﭘﻪ ﺭﻛﻲ” ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻫﻔﺖ ﺭﻳﺘﻢ ﺍﺻﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ

ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﻲ ﺍﺟﺮﺍ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺭﻳﺘﻢ

ﺁﻥ ﺍﺯ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻳﺘﻢ

ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ( ﺳﺠﺎﺭ ) ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ . ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﻳﺘﻢ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ

ﺳﻲ ﭘﺎ، ﻓﺘﺎﺣﻲ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ، ﺯﻧﮕﻲ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﻣﻴﺮﻱ، ﻓﺘﺎﺡ ﭘﺎﺷﺎﻳﻲ، ﮔﻪ

ﺭﻳﺎﻥ، ﺷﻪ ﻻﻥ، ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻫﻲ ﻭ ﻣﺮﻳﻮﺍﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺩﻭﺯﻟﻪ ﻭ ﺿﺮﺏ ﺍﺟﺮﺍ

ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺭﻳﺘﻢ ﻫﺎﻱ “ ﻫﻪ ﻝ ﭘﻪ ﺭﻛﻲ “ ﺷﺎﻣﻞ ﺭﻳﺘﻢ ﻫﺎﻱ ﮔﺮﻳﺎﻥ

ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ . ﻟﺒﻼﻥ، ﺧﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮﻱ، ﺳﺠﺎﺭ، ﺷﻼﻥ، ﺁﺭﻭﻏﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ

ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻳﺘﻢ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ( ﻓﺘﺎﺣﻲ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ) ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ

ﻋﺸﺎﻳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺭﻳﺘﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﻨﻨﺪﺝ ﻭ

ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺗﺎ ﻣﺮﺯﻫﺎﻱ ﺳﻘﺰ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻭﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺩﺭ

ﺟﻨﻮﺏ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺮﻳﻮﺍﻥ ﺭﻳﺘﻤﺴﻪ ﭘﺎ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﻭ

“ ﻫﻪ ﻝ ﮔﺮﺩﻥ“ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻴﺸﻮﺩ . ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺫﻛﺮ ﺩﺭ ﺗﻜﻴﻪ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺍﻭﻳﺶ

ﻗﺎﺩﺭﻱ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ ﺩﻑ ﻭ ﻧﻲ ﺩﺭ ﺟﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻫﻞ ﺣﻖ ﺩﺭ

ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻣﺎﻧﺎﺕ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ ﺩﻑ ﻭ ﺗﻨﺒﻮﺭ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .

ﺭﻗﺺ ﺳﻮﻧﻪ ﻳﺎ ﺭﻗﺺ ﻣﺮﻏﺎﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﻟﺒﻼﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .

ﺳﻮﺍﺭﻛﺎﺭﺍﻥ : ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺍﺳﺐ ﺩﻭﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﻭ ﺩﺷﺖ

ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻛﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻳﻴﻦ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻫﺎ ﻭ ﺁﻳﻴﻦ

ﻫﺎﻱ ﻣﻠﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﻱ ﺳﻮﺍﺭﺍﻥ ﻛﻪ

ﺍﺯ ﺭﻳﺘﻢ ﻫﺎﻱ ﺗﻨﺪﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ

ﻋﺮﻭﺳﻲ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﻋﺮﻭﺳﻲ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﺐ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻣﻲ

ﺑﺮﻧﺪ ﻧﻮﺍﺯ ﺳﻮﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﺭﻳﺘﻤﻲ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﻼﻳﻢ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺍﺯ

ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺳﺎﺯﻫﺎﻱ ﻛﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﺎﻝ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ

ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻲ ﭼﻮﭘﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ . ﺩﻑ ﻧﻴﺰ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻫﺎﻱ

ﺳﻨﺘﻲ ﺧﺎﻧﻘﺎﻩ ﺍﺳﺖ، ﻃﺎﺱ ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺯ ﻛﻮﺑﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺲ

ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﺁﻧﭙﻮﺳﺖ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻮﺏ ﻳﺎ ﺗﺴﻤﻪ ﻱ ﭼﺮﻣﻲ ﺑﺮ

ﺁﻥ ﻣﻲ ﻛﻮﺑﻨﺪ . ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﺯﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻧﺎ، ﺩﻭﺯﻟﻪ،

ﻧﺮﻡ ﻧﺎﻱ ﺭﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﻮﻉ ﺁﻫﻨﮕﻲ ﻧﻮﺍﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ

ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻫﺎ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﺁﻫﻨﮓ ﻫﺎﻱ ﺭﻗﺺ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻫﻞ ﻭ ﺩﺍﻳﺮﻩ ﻳﺎ

ﺗﻤﺒﻚ ﻫﻤﺮﺍﻫﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .

 

درباره ما
Profile Pic
باسلام برای اشتراک ساده مطالب و همچنین دریافت خبرنامه و.... عضو سایت و در قسمت انجمن نیز عضو شوید پیشنهاد ها انتقادات و.... باایمیل یا تلفن 09116249791 تماس بگیرید. باتشکر امیدنقدی
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    نظرسنجی
    رضایت شما از سایت ریچت
    آمار سایت
  • کل مطالب : 3
  • کل نظرات : 1
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 3
  • آی پی امروز : 0
  • آی پی دیروز : 0
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 1
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 8
  • بازدید ماه : 29
  • بازدید سال : 198
  • بازدید کلی : 2,003